C
cendere
Ziyaretçi
özür Dileriz Delikanlı
delikanlı Özür Dileriz, Namaza Başlarken Sanki Biz Zamanında Hiç
zorlanmamışız Gibi Seni Full Çekmeye Zorladık. Tuğlaları Üst Üste Koymana
izin Verecek Bir Rahatlık Sunmadık Sana. Yakaladığın Namazlara Köreldik De,
kaçırdıkları İçin Yazıklar Ettik.
namaza Alışırken Ayağının Dolanabileceğini, Yürürken Düşebileceğini Hesaba
katmadık. İçindeki Tereddütleri Ciddiye Almadık. Kendi Kendine Sorduğun
sorulara Hiç Yokmuş Gibi Sağırlaştık. Elbette Ki Lüzumsuz Gelecekti
sana Namaz En Başında. Başımızı Ellerimizin Arasına Alıp Bir Kaç Dakika
olsun Düşünmedik: Öyle Kolay Değil Ki Arzulamak Hiç Alışık Olmadığını? Öyle
hemen Oluvermez Ki Hiç Tanımadığını Yanına Yoldaş Eylemek? Kim Susamadan Su
içer Ki? Kim Acıkmadığı Yemeğe İştah Duyar Ki?
mecbur Tuttuk Seni... Başka Yolu Yok! Dedik. Mecbur Olmasına Mecburdur
namaz.. Yalan Yok; Farzdır. Dinin Direği. Gözümüzün Aydınlığı!
teşekkürlerin En Güzeli.. Minnettarlığımızı İfade Etmenin En Şık, En Zarif
yoludur Namaz! Kulluğumuzun En Somut Biçimi... Elle Dokunulur, Gözle
görülür Bir Teşekkür Zirvesidir.. Sormadık Kendimize: Zorla Mı Teşekkür
eder İnsan?
zorunluluk Olarak Takdim Edilir Mi Hiç Minnettarlık? Gösteremeyince Sana
rabbimizin Bizi Ne Kadar Çok Şeyle Sevindirdiğini, İçine Zoraki
minnettarlıklar Atmaya Kalktık. En Başta Biz Hissedemeyince Üzerimize Hiç
hesabsız, Hiç Sebepsiz, Hiç Karşılıksız İndirilen O İyilikleri, Sana Da
ancak İstesen De İstemesen Yapacaksın Diye Farzları Saydırdık, Soğuk Ve
resmî Zorunluluklar Listesi İçinde Sürdük Namazı Önüne. Hiç Görmedin Ki
yüzümüzde Nimetlere Boğulmanın O Şımarıklık Neşesini, Hiç Hissetmedin Ki
yüreğimizde Her Sabaha Yeniden Uyanma Sevincini? Bizden Sana Huzur
bulaşmadı Ki... Bizden Sana Neşe Taşmadı Ki...
elbette Ki Sabırsızdır İnsan... Hele De Gençler... Biz Yaşımızı Başımızı
aldık, Irmağın Öbür Yakasına Geçtik. Durulduk. Sakinleştik. Ama Sen! Beri
yakasındasın Hayatın. Hırçın Yanındasın Şehrin. Kıpır Kıpır Tenin. Duygu
kasırgalarında Savruluyor Saçların. Sana Varlığın Müziğini Aktaramadık.
namazın Yüzümüze Tebessümler Kattığına Tanıklık Edemedik. Kıldık Namazları
kılmasına, Ama Seccadeyi Toplarken Namazın Gerçeğini De Bir Kenara Dürdük.
namaz Kıldıkça Güzelleşseydik, Neşelenseydik, İncelseydik, Sen De
imrenirdin Bize. Sanki Bir Büyü Var Burada Diye, Sen De Sokulurdun
yanımıza..
namaz Dediğin Sadece Bir Gün Kılınır Demek İsterdik Sana... O Da
bugündür. Bak, Dün Gitti; Yarın Da Gelmedi. Sen Sadece Bugün Kıl,
gerisine Karışma! Diyecek Kalenderliği Gösteremedik Sana... Bitmeyecek
sandın Namazı. Yarın, Yarından Sonra, Yarından Sonradan Da Sonra.... Derken
yığıldı Üzerine Binlerce Vakit, Binlerce Rekat... Ezildin Kılacağın
namazlar Altında. Şimdiden Üşümeye Başladın Soğukta Alacağın Abdestlerin
suyunda... Kulağına Fısıldayıverseydik Ya Rabbimizin Sözünü: Ben Senden
yarının İbadetini İstemiyorum Ki... Bugün Kıl, Yeter.. Hatta Bu Vaktin
hakkını Ver, Yeter! Hem Sonra, Ne Biliyorsun, O Kadar Uzun Süre
yaşayacağını.. Belki Bitecek Ömrün; Namazların Da Bitecek... Sana Bugün
kıldığın Namazın Işığı Kalacak... Rabbin Diyecek Ki, Madem Ki Bugün
kıldın, Yaşasaydın Bir Ömür Boyu Kılacaktın.. Bir Güne Verdiğin Namaz
rengi, Bir Ömrüne Taşacak; Bin Ömürlük Bir Sonsuzluğa Taşıyacak Seni..
sana Rabbini Tanıtırken, Kılı Kırk Yarar, İnce Eleyip Sık Dokur,
mükemmeliyetçi Bir İmaj Çizdik, Seni Vesveselere Saldık, Yorduk, Kırdık,
usandırdık. Rabbinin Yaptıklarını Beğenmeyeceğine İnandırdık Önce Seni.
seni Sevdiği, Sana Merhamet Ettiği Ap Açık Ortadayken, Önce Korkmanı
istedik Ondan... Oysa, İnsan Sevmediğinden Korkmaz Ki, Korkamaz Ki...
allahtan Korkanlar Onu Hakkıyla Sevenlerdir, Onun Kendilerini Fazlasıyla
sevdiğini Bilenlerdir... Korkarlar; Çünkü O Sevgiyi Kaybetmek Üşütür
insanı, O Kadar Sevilmişken Yüz Çevirmek Acı Verir İnsana... Kaybedeceği
şeyi Olanlar Korkar!
şöyle Diyebilmeliydik Sana: Namaz Kılarken Rabbinin Sana Aferin! Dediği
haldesin. Şöyle De Diyebilmeliydik: Namaz Kılarken, Rabbinin En Çok
sevdiği En Sevgilinin (asm) Bulunduğu Haldesin. Sevinmelisin. Sevildiğini
bilmelisin. Sevildiğini Bilip De Öyle Varmalısın Secdelere. Bırakıp Her
şeyi Namazın Kucağında Atabilmelisin Hüzünlerini. Durdurup Oyunları,
başından Atıp Telaşları, En Sahici Olduğun Yerde, En Çok Onaylandığın
halde, Namazda, Neşelere Boğulabilmeli, Sevinçlere Sarılabilmelisin.
özür Dileriz Delikanlı,
bağışla Bizi Genç Hanım.
alıntı
delikanlı Özür Dileriz, Namaza Başlarken Sanki Biz Zamanında Hiç
zorlanmamışız Gibi Seni Full Çekmeye Zorladık. Tuğlaları Üst Üste Koymana
izin Verecek Bir Rahatlık Sunmadık Sana. Yakaladığın Namazlara Köreldik De,
kaçırdıkları İçin Yazıklar Ettik.
namaza Alışırken Ayağının Dolanabileceğini, Yürürken Düşebileceğini Hesaba
katmadık. İçindeki Tereddütleri Ciddiye Almadık. Kendi Kendine Sorduğun
sorulara Hiç Yokmuş Gibi Sağırlaştık. Elbette Ki Lüzumsuz Gelecekti
sana Namaz En Başında. Başımızı Ellerimizin Arasına Alıp Bir Kaç Dakika
olsun Düşünmedik: Öyle Kolay Değil Ki Arzulamak Hiç Alışık Olmadığını? Öyle
hemen Oluvermez Ki Hiç Tanımadığını Yanına Yoldaş Eylemek? Kim Susamadan Su
içer Ki? Kim Acıkmadığı Yemeğe İştah Duyar Ki?
mecbur Tuttuk Seni... Başka Yolu Yok! Dedik. Mecbur Olmasına Mecburdur
namaz.. Yalan Yok; Farzdır. Dinin Direği. Gözümüzün Aydınlığı!
teşekkürlerin En Güzeli.. Minnettarlığımızı İfade Etmenin En Şık, En Zarif
yoludur Namaz! Kulluğumuzun En Somut Biçimi... Elle Dokunulur, Gözle
görülür Bir Teşekkür Zirvesidir.. Sormadık Kendimize: Zorla Mı Teşekkür
eder İnsan?
zorunluluk Olarak Takdim Edilir Mi Hiç Minnettarlık? Gösteremeyince Sana
rabbimizin Bizi Ne Kadar Çok Şeyle Sevindirdiğini, İçine Zoraki
minnettarlıklar Atmaya Kalktık. En Başta Biz Hissedemeyince Üzerimize Hiç
hesabsız, Hiç Sebepsiz, Hiç Karşılıksız İndirilen O İyilikleri, Sana Da
ancak İstesen De İstemesen Yapacaksın Diye Farzları Saydırdık, Soğuk Ve
resmî Zorunluluklar Listesi İçinde Sürdük Namazı Önüne. Hiç Görmedin Ki
yüzümüzde Nimetlere Boğulmanın O Şımarıklık Neşesini, Hiç Hissetmedin Ki
yüreğimizde Her Sabaha Yeniden Uyanma Sevincini? Bizden Sana Huzur
bulaşmadı Ki... Bizden Sana Neşe Taşmadı Ki...
elbette Ki Sabırsızdır İnsan... Hele De Gençler... Biz Yaşımızı Başımızı
aldık, Irmağın Öbür Yakasına Geçtik. Durulduk. Sakinleştik. Ama Sen! Beri
yakasındasın Hayatın. Hırçın Yanındasın Şehrin. Kıpır Kıpır Tenin. Duygu
kasırgalarında Savruluyor Saçların. Sana Varlığın Müziğini Aktaramadık.
namazın Yüzümüze Tebessümler Kattığına Tanıklık Edemedik. Kıldık Namazları
kılmasına, Ama Seccadeyi Toplarken Namazın Gerçeğini De Bir Kenara Dürdük.
namaz Kıldıkça Güzelleşseydik, Neşelenseydik, İncelseydik, Sen De
imrenirdin Bize. Sanki Bir Büyü Var Burada Diye, Sen De Sokulurdun
yanımıza..
namaz Dediğin Sadece Bir Gün Kılınır Demek İsterdik Sana... O Da
bugündür. Bak, Dün Gitti; Yarın Da Gelmedi. Sen Sadece Bugün Kıl,
gerisine Karışma! Diyecek Kalenderliği Gösteremedik Sana... Bitmeyecek
sandın Namazı. Yarın, Yarından Sonra, Yarından Sonradan Da Sonra.... Derken
yığıldı Üzerine Binlerce Vakit, Binlerce Rekat... Ezildin Kılacağın
namazlar Altında. Şimdiden Üşümeye Başladın Soğukta Alacağın Abdestlerin
suyunda... Kulağına Fısıldayıverseydik Ya Rabbimizin Sözünü: Ben Senden
yarının İbadetini İstemiyorum Ki... Bugün Kıl, Yeter.. Hatta Bu Vaktin
hakkını Ver, Yeter! Hem Sonra, Ne Biliyorsun, O Kadar Uzun Süre
yaşayacağını.. Belki Bitecek Ömrün; Namazların Da Bitecek... Sana Bugün
kıldığın Namazın Işığı Kalacak... Rabbin Diyecek Ki, Madem Ki Bugün
kıldın, Yaşasaydın Bir Ömür Boyu Kılacaktın.. Bir Güne Verdiğin Namaz
rengi, Bir Ömrüne Taşacak; Bin Ömürlük Bir Sonsuzluğa Taşıyacak Seni..
sana Rabbini Tanıtırken, Kılı Kırk Yarar, İnce Eleyip Sık Dokur,
mükemmeliyetçi Bir İmaj Çizdik, Seni Vesveselere Saldık, Yorduk, Kırdık,
usandırdık. Rabbinin Yaptıklarını Beğenmeyeceğine İnandırdık Önce Seni.
seni Sevdiği, Sana Merhamet Ettiği Ap Açık Ortadayken, Önce Korkmanı
istedik Ondan... Oysa, İnsan Sevmediğinden Korkmaz Ki, Korkamaz Ki...
allahtan Korkanlar Onu Hakkıyla Sevenlerdir, Onun Kendilerini Fazlasıyla
sevdiğini Bilenlerdir... Korkarlar; Çünkü O Sevgiyi Kaybetmek Üşütür
insanı, O Kadar Sevilmişken Yüz Çevirmek Acı Verir İnsana... Kaybedeceği
şeyi Olanlar Korkar!
şöyle Diyebilmeliydik Sana: Namaz Kılarken Rabbinin Sana Aferin! Dediği
haldesin. Şöyle De Diyebilmeliydik: Namaz Kılarken, Rabbinin En Çok
sevdiği En Sevgilinin (asm) Bulunduğu Haldesin. Sevinmelisin. Sevildiğini
bilmelisin. Sevildiğini Bilip De Öyle Varmalısın Secdelere. Bırakıp Her
şeyi Namazın Kucağında Atabilmelisin Hüzünlerini. Durdurup Oyunları,
başından Atıp Telaşları, En Sahici Olduğun Yerde, En Çok Onaylandığın
halde, Namazda, Neşelere Boğulabilmeli, Sevinçlere Sarılabilmelisin.
özür Dileriz Delikanlı,
bağışla Bizi Genç Hanım.
alıntı
