Hep Bağıran Bir Yaradır Filistin.
zamanın Çatlamış Kalbinden Sızan Ağıttır
kabuk Tutmayan Bir Çığlıktır
en Son
bir Duvar Dibinde Gördük Onu,
yarılan Bir Baba,
ve Giden Bir Oğuldu O Gün Filistin
kirlibeyaz Bir Duvar Sökülüyordu Taş Taşa
kurşunların Kalburunda Cenin Eleniyordu
bir Ülke Yırtılıyordu Haritalardan
o Çöp Tenekesinin Ardına Sığınan,
koçarhan Bir Ülkeydi,
göz Göre Göre Biçiliyordu
çocuklar Mermi Kovanı Oyuncaklarını
doldurup Ceplerine Sapanlarını Çıkardılar
fantomlar Sapandaki Taşların Öfkesine
pike Yapıyordu Ceninde
paletlerin Gıcırtıları Tutmuştu Köşebaşlarını
tanklar Kızgın Zift Gibi Sıçrıyordu
beyaz Kanatlarına Hayatın
hepimiz Gördük
canlı Yayında Ölüm
sustuk
ve Gözlerini Kaçırdı Dünya
hepimiz Gördük
canlı Yayındaydı Ölüm
kolları İki Yanına Düşmüş
bir Oğul Cesediydi O Gün Filistin
babasının Çığlığına Bastığı
oysa Yan Odalarda Çocuklarımız Uyuyordu Çoğumuzun
bilmem Geceyi Nasıl Sabah Ettik
ortadoğu`da Bir Kuduz Dalga Yayılırken Haritalarda
bilmem Nasıl Ürpermedik,
sabra Ve Şatillanın Kasabı Şaron
yeniden Boşalırken Karanlık Yaylarından
üç Büyük Tektanrılı Dinin Ocağında
tarihin Kutsal Kentleri Ateşe Veriliyordu
cenin Nablus Ramallah Beytüllahımden Geriye Kalan
kocaman Bir Moloz Yığını Artık
molozlar Dağ Gibi Yığılan Cesetlere Mezar
belki De Hiçbir Zaman
bu Kadar Çaresiz Kalmamıştır Gözleri İnsanlığın
tanklarına Ve Helikopterlerine Saklanarak
savaşan Korkaklar Hayatı Köklerinden Söküyordu
nasıl Da Unutkandı Hayat
tarihin Hafızası Unutkandı
nazi Kamplarının Kurbanları
şimdi Celladı Olmuştu Filistin`in
hepimiz Gördük
dünya Kaçındı Gözlerini
dişlerimizi Vicdanlarımıza Gömdük
vicdanlarımızı Gözyaşlarımız Sindirdi
ne Yapsak Da Ne Etsek De
çeperleri Çelikten De Olsa Kalbimizin
bir Su Gibi Sızar Sağırlığımıza Filistin
ne Yesen, Ne İçsem
ağzımda Metal Tadı
ceninde Bir Çocuğun
açlığında Kalıyorum
şimdi Devrilirken Delikanlılar Göğsünden Yaralarla
kalplerini Soğuyan Avuçlarındaki Taşlara Sakladılar
belki De Onun İçin Filistindeki Her Taş,
sönmüş Bir Volkandır Artık
ve Bu Kesin Taşlar Tankları Yenecek
aydın Öztürk
zamanın Çatlamış Kalbinden Sızan Ağıttır
kabuk Tutmayan Bir Çığlıktır
en Son
bir Duvar Dibinde Gördük Onu,
yarılan Bir Baba,
ve Giden Bir Oğuldu O Gün Filistin
kirlibeyaz Bir Duvar Sökülüyordu Taş Taşa
kurşunların Kalburunda Cenin Eleniyordu
bir Ülke Yırtılıyordu Haritalardan
o Çöp Tenekesinin Ardına Sığınan,
koçarhan Bir Ülkeydi,
göz Göre Göre Biçiliyordu
çocuklar Mermi Kovanı Oyuncaklarını
doldurup Ceplerine Sapanlarını Çıkardılar
fantomlar Sapandaki Taşların Öfkesine
pike Yapıyordu Ceninde
paletlerin Gıcırtıları Tutmuştu Köşebaşlarını
tanklar Kızgın Zift Gibi Sıçrıyordu
beyaz Kanatlarına Hayatın
hepimiz Gördük
canlı Yayında Ölüm
sustuk
ve Gözlerini Kaçırdı Dünya
hepimiz Gördük
canlı Yayındaydı Ölüm
kolları İki Yanına Düşmüş
bir Oğul Cesediydi O Gün Filistin
babasının Çığlığına Bastığı
oysa Yan Odalarda Çocuklarımız Uyuyordu Çoğumuzun
bilmem Geceyi Nasıl Sabah Ettik
ortadoğu`da Bir Kuduz Dalga Yayılırken Haritalarda
bilmem Nasıl Ürpermedik,
sabra Ve Şatillanın Kasabı Şaron
yeniden Boşalırken Karanlık Yaylarından
üç Büyük Tektanrılı Dinin Ocağında
tarihin Kutsal Kentleri Ateşe Veriliyordu
cenin Nablus Ramallah Beytüllahımden Geriye Kalan
kocaman Bir Moloz Yığını Artık
molozlar Dağ Gibi Yığılan Cesetlere Mezar
belki De Hiçbir Zaman
bu Kadar Çaresiz Kalmamıştır Gözleri İnsanlığın
tanklarına Ve Helikopterlerine Saklanarak
savaşan Korkaklar Hayatı Köklerinden Söküyordu
nasıl Da Unutkandı Hayat
tarihin Hafızası Unutkandı
nazi Kamplarının Kurbanları
şimdi Celladı Olmuştu Filistin`in
hepimiz Gördük
dünya Kaçındı Gözlerini
dişlerimizi Vicdanlarımıza Gömdük
vicdanlarımızı Gözyaşlarımız Sindirdi
ne Yapsak Da Ne Etsek De
çeperleri Çelikten De Olsa Kalbimizin
bir Su Gibi Sızar Sağırlığımıza Filistin
ne Yesen, Ne İçsem
ağzımda Metal Tadı
ceninde Bir Çocuğun
açlığında Kalıyorum
şimdi Devrilirken Delikanlılar Göğsünden Yaralarla
kalplerini Soğuyan Avuçlarındaki Taşlara Sakladılar
belki De Onun İçin Filistindeki Her Taş,
sönmüş Bir Volkandır Artık
ve Bu Kesin Taşlar Tankları Yenecek
aydın Öztürk