Göç eden kazları hiç izlediniz mi? "V" şeklinde bir formasyonla uçtuklarını fark etmişsinizdir.
Bilim adamları araştırmış, "Bu kazlar neden V şeklinde bir grup halinde uçarlar" diye...
Sonuçta, kazların hiç de "kaz kafalı" olmadıkları ortaya çıkmış. Hatta bizlerin ders alacağı noktalar var...
Uçan her kuş, kanat çırptığında arkasındaki kuş için onu kaldıran bir hava akımı oluşturuyor. V şeklindeki formasyonla uçan kaz grubu, birbirlerinin kanat çırpışlarındaki hava akımını kullanarak, uçuş menzillerini yüzde 71 oranında uzatıyorlar. Yani tek başına gidebilecekleri maksimum yolu, grup halinde neredeyse ikiye katlıyorlar.
Bize çıkan ders:
Belli bir hedefi olan ve buraya ulaşmak için bir araya gelen insanlar, oraya daha kolay ve çabuk erişirler. Çünkü birbirlerinin çekimini kullanırlar.
Bir kaz, V grubundan çıktığı anda uçmakta güçlük çekiyor çünkü kaldıraçla hava akımının dışında kalmış oluyor. Bunun sonucu olarak hemen formasyona geri dönüyor ve "V" nin gücünü kullanıyor.
Buradan da şu ders çıkıyor:
Kafamız kaz kadar çalışıyorsa, bizimle aynı yöne gidenlerle bilgi alışverişini sürekli kılarız.
Başta giden V lideri yorulduğunda en arkaya geçiyor ve hemen arkasındaki lider konumunu alıyor. Bu değişikliği sürekli yapıyorlar.
Bize çıkan ders:
Liderliği paylaşmak ve zor işi rotasyonlu yapmak, ivme kazandırıyor.
Gerideki kuşlar öndekileri daha hızlı gitmek üzere bağırarak uyarıyor.
Bize çıkan ders: Takım ruhu.
Formasyondaki bir kuş hastalanırsa veya bir avcı tarafından vurulur da uçamayacak hale gelirse... Düşen kuşa yardım etmek üzere iki kaz ayrılıyor ve korumak için yanına gidiyor. Tekrar uçabilene kadar -veya ölümüne kadar- onunla beraber kalıyorlar. Sonra bir V formasyonuna katılıp kendi gruplarına ulaşıncaya kadar beraber uçuyorlar.
Bize çıkan ders:
İşler zorlaştığında kenetlenmenin faydası ve sadakat.
V formasyonunda uçunca, önde kimse olmuyor!
Anlayana...
Bilim adamları araştırmış, "Bu kazlar neden V şeklinde bir grup halinde uçarlar" diye...
Sonuçta, kazların hiç de "kaz kafalı" olmadıkları ortaya çıkmış. Hatta bizlerin ders alacağı noktalar var...
Uçan her kuş, kanat çırptığında arkasındaki kuş için onu kaldıran bir hava akımı oluşturuyor. V şeklindeki formasyonla uçan kaz grubu, birbirlerinin kanat çırpışlarındaki hava akımını kullanarak, uçuş menzillerini yüzde 71 oranında uzatıyorlar. Yani tek başına gidebilecekleri maksimum yolu, grup halinde neredeyse ikiye katlıyorlar.
Bize çıkan ders:
Belli bir hedefi olan ve buraya ulaşmak için bir araya gelen insanlar, oraya daha kolay ve çabuk erişirler. Çünkü birbirlerinin çekimini kullanırlar.
Bir kaz, V grubundan çıktığı anda uçmakta güçlük çekiyor çünkü kaldıraçla hava akımının dışında kalmış oluyor. Bunun sonucu olarak hemen formasyona geri dönüyor ve "V" nin gücünü kullanıyor.
Buradan da şu ders çıkıyor:
Kafamız kaz kadar çalışıyorsa, bizimle aynı yöne gidenlerle bilgi alışverişini sürekli kılarız.
Başta giden V lideri yorulduğunda en arkaya geçiyor ve hemen arkasındaki lider konumunu alıyor. Bu değişikliği sürekli yapıyorlar.
Bize çıkan ders:
Liderliği paylaşmak ve zor işi rotasyonlu yapmak, ivme kazandırıyor.
Gerideki kuşlar öndekileri daha hızlı gitmek üzere bağırarak uyarıyor.
Bize çıkan ders: Takım ruhu.
Formasyondaki bir kuş hastalanırsa veya bir avcı tarafından vurulur da uçamayacak hale gelirse... Düşen kuşa yardım etmek üzere iki kaz ayrılıyor ve korumak için yanına gidiyor. Tekrar uçabilene kadar -veya ölümüne kadar- onunla beraber kalıyorlar. Sonra bir V formasyonuna katılıp kendi gruplarına ulaşıncaya kadar beraber uçuyorlar.
Bize çıkan ders:
İşler zorlaştığında kenetlenmenin faydası ve sadakat.
V formasyonunda uçunca, önde kimse olmuyor!
Anlayana...
