güneşimi vurdular -MUSTAFA İSLAMOĞLU

güneşimi vurdular

 


dalgalar sırılsıklam, dökülmüş elleri kolları

yorgun argın, güneşi kıyıya sürüklüyorlar

kıran kırana vuruşuyor hüzün mavisi ışıkları

ıskalayan tüm kurşunlar onda karar kıldılar

çoktan gelmiş olmalıydı göğün ak kanatlıları

beni alıp götürmedi, neden bu sabah sular

sahi,

unutmuşum,

güneşimi vurdular


denize düşerken gördüm aldırmıyordu insanlar

bulutların arasından yuvarlandı koya

önce burna çarptı çığlık çığlığa kayalıklar

sonra can havliyle devrildi suya

ah…bayram etti cümle balıklar

ama bir gariplik var, hiç ağlamazdı kuşlar

sahi,

unutmuşum,

güneşimi vurdular


ışıktan öpücük konduruyor sahile sular

ellerim hatırassı, güneş bulaşıığı ellerim

abdest organlarımda hâlâ izi var

şafağın bitmesini boşuna beklemişim

gözlerime ne oldu, neden bir tuhaf oldular

sahi,

unutmuşum,

güneşimi vurdular


ne geceler atardım önüne,hepsini de yerdi

ayrılığı felaket, yanımdayken burnuma tüterdi

eyvah ki yalnız beni değil yıldızları da kırdılar

onlarsız yapamaz, bilirim, hep koynunda yatardı

geç oldu, hâlâ anlayamadım, saati niçin sordular?

Sahi,

unutmuşum,

güneşimi vurdular


tam alır yerinden yemiş kurşunu güneş

melekler her ahından bir cehennem yontarlar

güneş ki masum kadınların iffetine eş

göklerin maksadı ne ki kırılıyor gerdanlar

neden beni okşayan melekler uykudalar

sahi,

unutmuşum,

güneşimi vurdular.

1992-96



MUSTAFA İSLAMOĞLU