C
cendere
Ziyaretçi
buyurun Aşk İle Şevk İle:
-eşhedü En Lâilâhe İllallah Ve Eşhedü Enne Muhammeden Abdühû Ve Rasûlüh…
-şehadet Ederim Ki Allah’tan Başka İlâh Yoktur Ve Yine Şehadet Ederim Ki Muhammed O’nun Kulu Ve Rasülüdür.
aşkla - Şevkle Girilir İslam’a… Aşkla - Şevkle Tazelenir İslam’la Bağlar… Müslümanlık Bu Aşkın Sürekli Yaşanma Halidir.
“allah’ım Beni Sana Ulaştırmayan Bu Dini, Bu İnancı Ben Ateşe Atar Da Yakarım.”
bu Çetin Söz Hazreti Mevlânâ’ya Aittir.
insanı “allah’a Ulaştırmayan Din” Nasıl Bir Dindir Acaba?
acaba İçinde Aşk Coşkusu Bulunmayan Bir Şey Mi?
ya Şu İnsan Profiline Ne Dersiniz?
“bazan Melekler Bizim Temizliğimizi Kıskanır, Bazan Da Şeytanlar Kötülüğümüzden Kaçarlar.
“insan Vücudu, İçinde Yırtıcı Hayvanların Dolaştığı Bir Ormana Benzer, Parçalanmamak, Yok Olmamak İçin Çok Uyanık Bulunmamız Lazım. Bizim Vücudumuzda Binlerce Kurt, Binlerce Domuz, Temiz, Pis, Güzel, Çirkin Binlerce Sıfatlar Vardır.”
nasıl Bir İnsandır İçinde Şeytanı Barındıran İnsan? Acaba Aşktan Yoksun Olan Mı? Acaba Bizim İçimiz Nasıl? Kimler Kaynaşıp Vuruşuyor İçimizde? Mevlânâ Hazretleri Aşka Çağırıyor İnsanı:
“aşıkların Coşkun Akan Bir Sel Gibi, Yüzlerini, Başlarını Yerlere Sürerek, Taşlara Vurarak, Dostun Deresine Varıncaya Kadar Koşması Gerekir.”
“aşk Göklere Uçmaktır”, Diyor. “aşksız Geçen Ömrü, Hiç Hesaba Katma, Yaşadım Sanma. Aşk âb-ı Hayattır, Onu Canla, Gönülle Kabul Et.” Diyor. “aşk Ölü Ekmeği Can Yapar, Fani Olan Canı Ebedileştirir.” Diyor. Ve
“göklerin Dönüşünü, Aşkın Dalgasından Bil. Eğer Aşk Olmasaydı, Dünya Donar Kalırdı.” Diyor.
“aşk” Deyince Muhammed İkbal, Mevlânâ’dan Alıyor Sözü Ve O Da Aşkı Çağırıyor:
“gel Ey Aşk, Ey Gönlümün Remzi, Mânâsı, Gel Ey Bizim Tarlamız, Mahsulümüz Gel Bu Balçıktan Yaratılan İnsanlar Artık Eskidiler, Köhneleştiler. Gel Çamurumuzdan Yeni Bir İnsan Yap.”
çamurdan İnsan İnşa Etmek İçin Aşkın İksiri Lâzım Büyük Gönül Adamına Göre…
sonra Yeniden Alıyor Sözü Hazreti Mevlânâ. Aşkın Terennümleri İçinde Bir Mü’mini İşaretliyor İnsana:
“inle İnle Ki, Bu İniltiyi İşiten Bir Komşun Vardır. Bu Komşu, Sana, Şah Damarından Daha Yakındır. İnle İnle Ki Çocuğun İnlemesi, Ağlaması, Süt Annesinin Sevgisini Uyandırır.”
“gerçek Bir Mü’min, Gerçek Bir İnsan, Allah’ı Canla, Başla Anar, O’nu Daima Zikr Ederse, O Mü’mine Dikkatle Bak Da Gör, Onda Hakk’ın Nurundan Gelen Güzellik Ne Parlak Olur! Bu İlâhi Erlerin İçleri, Gönülleri Ne Acaib, Ne Şaşılacak Bir Denizdir.”
sonra Aşkın Yolunu Rasûlü Ekrem’le Buluşturuyor Ve Kendi Dünyasını Ona Bağlıyor.
“bizim Peygamberimizin Yolu Aşk Yoludur. Biz, Aşk Oğullarıyız, Bizim Anamız Da Aşktır.”
aşk! “hurma Kütüğü Kadar Olsun Aşk Taşı, Canlan!” Demek Bu....
alıntı
-eşhedü En Lâilâhe İllallah Ve Eşhedü Enne Muhammeden Abdühû Ve Rasûlüh…
-şehadet Ederim Ki Allah’tan Başka İlâh Yoktur Ve Yine Şehadet Ederim Ki Muhammed O’nun Kulu Ve Rasülüdür.
aşkla - Şevkle Girilir İslam’a… Aşkla - Şevkle Tazelenir İslam’la Bağlar… Müslümanlık Bu Aşkın Sürekli Yaşanma Halidir.
“allah’ım Beni Sana Ulaştırmayan Bu Dini, Bu İnancı Ben Ateşe Atar Da Yakarım.”
bu Çetin Söz Hazreti Mevlânâ’ya Aittir.
insanı “allah’a Ulaştırmayan Din” Nasıl Bir Dindir Acaba?
acaba İçinde Aşk Coşkusu Bulunmayan Bir Şey Mi?
ya Şu İnsan Profiline Ne Dersiniz?
“bazan Melekler Bizim Temizliğimizi Kıskanır, Bazan Da Şeytanlar Kötülüğümüzden Kaçarlar.
“insan Vücudu, İçinde Yırtıcı Hayvanların Dolaştığı Bir Ormana Benzer, Parçalanmamak, Yok Olmamak İçin Çok Uyanık Bulunmamız Lazım. Bizim Vücudumuzda Binlerce Kurt, Binlerce Domuz, Temiz, Pis, Güzel, Çirkin Binlerce Sıfatlar Vardır.”
nasıl Bir İnsandır İçinde Şeytanı Barındıran İnsan? Acaba Aşktan Yoksun Olan Mı? Acaba Bizim İçimiz Nasıl? Kimler Kaynaşıp Vuruşuyor İçimizde? Mevlânâ Hazretleri Aşka Çağırıyor İnsanı:
“aşıkların Coşkun Akan Bir Sel Gibi, Yüzlerini, Başlarını Yerlere Sürerek, Taşlara Vurarak, Dostun Deresine Varıncaya Kadar Koşması Gerekir.”
“aşk Göklere Uçmaktır”, Diyor. “aşksız Geçen Ömrü, Hiç Hesaba Katma, Yaşadım Sanma. Aşk âb-ı Hayattır, Onu Canla, Gönülle Kabul Et.” Diyor. “aşk Ölü Ekmeği Can Yapar, Fani Olan Canı Ebedileştirir.” Diyor. Ve
“göklerin Dönüşünü, Aşkın Dalgasından Bil. Eğer Aşk Olmasaydı, Dünya Donar Kalırdı.” Diyor.
“aşk” Deyince Muhammed İkbal, Mevlânâ’dan Alıyor Sözü Ve O Da Aşkı Çağırıyor:
“gel Ey Aşk, Ey Gönlümün Remzi, Mânâsı, Gel Ey Bizim Tarlamız, Mahsulümüz Gel Bu Balçıktan Yaratılan İnsanlar Artık Eskidiler, Köhneleştiler. Gel Çamurumuzdan Yeni Bir İnsan Yap.”
çamurdan İnsan İnşa Etmek İçin Aşkın İksiri Lâzım Büyük Gönül Adamına Göre…
sonra Yeniden Alıyor Sözü Hazreti Mevlânâ. Aşkın Terennümleri İçinde Bir Mü’mini İşaretliyor İnsana:
“inle İnle Ki, Bu İniltiyi İşiten Bir Komşun Vardır. Bu Komşu, Sana, Şah Damarından Daha Yakındır. İnle İnle Ki Çocuğun İnlemesi, Ağlaması, Süt Annesinin Sevgisini Uyandırır.”
“gerçek Bir Mü’min, Gerçek Bir İnsan, Allah’ı Canla, Başla Anar, O’nu Daima Zikr Ederse, O Mü’mine Dikkatle Bak Da Gör, Onda Hakk’ın Nurundan Gelen Güzellik Ne Parlak Olur! Bu İlâhi Erlerin İçleri, Gönülleri Ne Acaib, Ne Şaşılacak Bir Denizdir.”
sonra Aşkın Yolunu Rasûlü Ekrem’le Buluşturuyor Ve Kendi Dünyasını Ona Bağlıyor.
“bizim Peygamberimizin Yolu Aşk Yoludur. Biz, Aşk Oğullarıyız, Bizim Anamız Da Aşktır.”
aşk! “hurma Kütüğü Kadar Olsun Aşk Taşı, Canlan!” Demek Bu....
alıntı
