Önden Giden Atlılar...

horasan’dan Gelir Gibi Geldiler, Çağa Direnmesini Bilen Tam Kuşatılmış Bir Erdiler.
. Kat Kat Betonlaşan Çağ İnsanının Gönlünün En Derinine İndiler.
. Belli Değildi Sayıları, Belki Üçtüler Belki Yediydiler
. Kırktılar … Kalbleri Kırıktılar.

. Selâmları Selâm Kelâmları Kelâm Gibiydi, Göğe Baksalar Gögü Titretirlerdi
. Kalbe Teveccüh Etseler Kalbi “aşk” Diye İnletirlerdi.
. Bir Lokmayla Doymuş Bir Hırkayla Örtünmüş Her Biri Bir “derviş”tiler.

. Dağ Başında Değildi Tekkeleri, Şehrin Her Karesinde Yürüyüşteydiler.
. Kalabalığın En Ortasında Hakk’a Varmış Yağız Atlılardı Onlar!

. Sayıları Çok Da Önemli Değildi, Belki Kırktılar, Ama Her Biri Arzı Tutan Direktiler.
. Bir Yanlarıyla Alp Her Yanlarıyla Eren Diler.
. Bize En Saf Yanıyla “aşk”ı Öğrettiler.
. Aşk Gelicek Cümle Eksikler Biter, Dediler
. Hak Aşkıyla Genişlemiş Sadırlarını Onun Adıyla Süslemesini Bildiler.

. Sevgilideydi Sırları, NÛrdandılar … Nurlandıkça Nurlandılar.
. Sâdıktılar, Fâruktular, Mahcubdular, Makbûldüler,
. Yüzleri Hep Kalbe Dönüktüler.

. Çoktular … Ateş Azâbından Uzaktılar, Uyumazdı Kalbleri Bahar Vakti Çağı Onlar Ağarttılar.
. Onlardan Bulurdu Yönünün Güneş, Ay Yerini Onlarla Bilirdi.
. Her An Bir İşte, Hep Direnişte İdiler, Eğildikçe Yükseldiler Ezildikçe Kanatlandılar.
. Zaten Onlar, Kalem Kurumadan Atlandılar, Sakındılar, Korundukça … Korundular.

. Hangisine Uyulsa Fark Etmezdi, Yıldızdılar.. Azdılar, Çünkü Yalnız Nâz Ve Niyâzdılar.
. Yalnız YÂrın YÂrına Yârdılar, Yalnız YÂra Ağlardılar.
. Aliydiyer, Mıkdâddılar, Selmandılar, Ammârdılar
. Belli Değildi Adları, Kayıtları Haktaydılar.
. Kanatları Duadan, Duaları Candandı.

. Çağ Kirlendikçe .. Kırıldı Kanatları, Zaten Kalbleri De Kırıktılar.
. Dudaklardan Silindi Kanat Sesleri, Yağız Atlarına Bindiler .. Âh Vaktine Çekildiler,
. Dizlerinde Kaldı Elleri!

. İçlerine Çekildiler Ama Yine Her An Bir İşte Beklemedeydiler.
. Onlar Çekinince Yüreklerine, Gecenin Rengi Değişti, Nurdan Çığlıklar Tuttu Gökleri.
. Başaklar Küsdü .. Onlar Boyunlarını Eğince .. Suların Bereketi Çekildi.

. Ama Onlar Hep Vardılar, Çünkü Sâdıktılar, âşıktılar.
. Kisvelerini Değiytiler Sâde, Yensiz-yakasız Gömleklerinin Üstüne,
. Yeni Yenler Dikindiler, Yüksünmediler, Küsmediler,
. Çünkü Her Biri Bir Kalb-i Selîmdiler!

. En Yalnız Zamanımızda, En Aşksız ânımızda .. Yetiştiler. Hızırdan Öteydiler.
. Yalnız Ve Vatansız Gibiyken .. Sesle Koşarak Geldiler ... Ateşler Saçarak Geldiler
. Toz Duman Savurarak Geldiler. Ve âniden …
. Tam Yüreğinden Ortaladılar Kalb Ağrılarımızı!

. Bize, Hepimize Yolundan Dönenlerin Yerine Var Edildiğimizi, Ezelden ... Hatırlattılar
. YÂrına Düşkün, Yarına Sevdalı Yanımızı Kanattılar Yeniden.
. YÂrın Bize Dâim Yâr Ve Yardımcı Olduğunu Bir Bir Saydılar, Saydırdılar Adlarını.

. Fâtihler Eğilir Miydi Çağa Karşı, Çağ Onlar Değil Miydi Zaten.
. Yavuzlar Hilâfet Kaftanını Düşmana Post Mu Yaptırırdı .. Unuttukça .. Utandık.
. Yenilgimize Tarih Düşürmüşlerdi Yabancı Dinli Ve Yabancı Dilli Bir Avuç Yolsuz.
. Bozdular Düzenlerini Bozuk Düzenlilerin.
. Belde-i Tayyibeden Arz-ı Mukaddese Kadar Tarihi Biz Yazardık Ancak
. Kâinat Kitabının Şârihi De Bizdik. Biz .. AllÂh İçin .. Kılıçlı Ve Kalemli Millettik Çünkü.

. Şimdi ... Uyur İdik Uyardılar Bizi Sevdamız İle .. Yeniden Sınandık Aşk İle Ve HÛ İle.
. Yeni Bir Diriliş İçin ..kalblerin İnşirâhı İçin ..eskimez Bir Kalb Medeniyeti Şuuru İle, Kalemlendik.
. Önden Giden Atlıları Anarak, Besmele Ruhuyla Kalelendik.
. Ve Onları Anarak Başlamayı Bir Vefa Bildik.
. Şimdi Başlıyoruz.. YÂ Kayyum ! YÂ Hayy!

“ Nal Sesleri Sönüyor Perde Perde
atlılar Kayboluyor Güneşin Battığı Yerde
atlılar .. Atlılar.. Kızıl Atlılar
atları .. Rüzgâr Kanatlılar
atları .. Rüzgâr Kanat
atları ..rüzgâr
atları .. At …”


alıntı...

Çoook Teşekkürler, Çok Ama Çok Sevdiğim Bir Şiir...