Buraya Onun Adını Yaz

  Buraya Onun Adını Yaz

Kimin mi?

Hani o, seni en çok üzenin, en kızdıranın adını..

Eşin belki..Belki de annen-baban..

Ya da kardeşin, komşun, en iyi arkadaşın..

Artık, seni inciten ve de "kıymetlin" her kimse, işte onun..

Yaz adını buraya; ". . . . ." ve ekle;

". . . . ." Öldü! Yok artık!


Ne bir daha bu eve gelecek, ne telefon edecek, ne de bir daha karşılaşacağım onunla!

Artık ". . . . ." Yok! Öldü O.. Hiç olmayacak bir daha..

Bundan sonra, aranızda geçen olayları düşün..

Hani seni çok inciten, üzen-kızdıran ve "Asla!" dedirten her yaşanmışlığı..

Gör bak, nasıl bomboş ve anlamsız gelecek..

Ölümün değdiği her şey nasıl silikleşecek, nasıl artık fonda kalacak hayat!..

Aniden değişecek paradigmalar!

"Neden?" diyeceksin.."Neden kırdım ki onu?" "Şu üç günlük dünyada değer miydi?"

Ve.. Tarifsiz sızlayacak yüreğin..

İşte bak dünya bir an! Bir varmış, bir yokmuş..

Giden asla geri gelmiyor ve insan "keşke" diye bir ömür boyu yürek sızılarıyla kalıyor sonra.

Böyledir ölüm..Ansızın gelir ve keskin bir bıçak gibi ayırıverir dünyaları..

Ve bizler, hep "ölecek yaşlarda" olduğumuz gerçeğini bile bile, görmezden gelir, hiç ölmeyecek gibi yaşarız..

Oysa geçen her saniye haykırır bize; "Ölüm var heyy!"

Bir ebemkuşağıdır ölüm..

Her giden hep "sırma saçlı-badem gözlüdür" ya hani..


". . . . ." Öldü diyerek işte, şimdi değiştir paradigmaları!..

Ve en bâdem gözlüne sımsıkı sarıl! Bırakma sakın!..

Bak, tik-taklıyor zaman; "Ölüm var heyy!"

İşte bu, "Ölmeden önce ölmek" yani Olmak sırrındandır..

Ve bundandır "Her vakit ölümü hatırlayın!"diye emredilmesi..

Sırra eren, hiç "keşke" demeyecek.

Ve..

Nasıl hayattayken öldürüp de gayrımızı, sıfırlıyorsak ona karşı içimizi, aklımızı-yüreğimizi..

Nefsimize de böyle yapmalı!..Sıfırlamalı dâim..

Sınır dışı tüm arzu ve dayatmalarını, ölüm silgisiyle silivermeli..


Ölmeden Ölmeli!..

Ölmüş olan, hiç dünyaya tapar mı? "Şunu, şunu da isterim" der mi?

Ölmüş olan, yalan-kötü söz söyler mi?

Ölmüş olan, haset-zulüm eder mi hiç?

Ölmüş olan, benlik davası güder, kin tutar mı?

Ölmüş olan, incinir mi?

Ölmüş olan, İncitir mi hiç?

?

(alıntı)

Nasıl insanlarla bu kadar iyi geçiniyorsunuz diye sorarlar bir yaşlı kadına der ki ;

İnsanlar son günüymüş gibi yaşayıp bencil olurlar / bense karşımda gördüğüm insanın bugün son günü olduğunu düşünür ona öyle yaklaşırım...

nineciğim dedem ile 50 yıl hiç kavga etmeden nasıl geçindiniz diye sorar.
uzun hikaye ama anlatayım yavrum der nine.

      Deden ile yeni evli idik . at arabası ile yolculuk yapıyorduk; yolda atın ayağı bir taşa takıldı at sendeleyince deden birrrr dedi. yolumuz uzun biraz sonra at yine sendeledi deden ikiiii dedi yolumuza devam ediyorken at yine tökezledi ve deden tabancasını çekip atı vurdu.
      Ben bey neden vurdun atı suç onun değilki yol taşlı  hem şimdi yolumuza nasıl devam edeceğiz deyince bana döndü ve hanım birrr dedi.
       

hocam açıkcası kısa ve bır o kadar da anlamlı sözler bunlar

evet hocam birrr kelimesini okkalı ve hakkını vereniyenler (her iki eş içinde geçerli ) onyüzmilyonbire kadar saysalarda fayda etmez artık..