
yolda Karşılaştığımızda Ezan Okunuyordu.
-gel Seni Camiye Götüreyim, Dedim. Bugün Cuma Biliyorsun.
-sen De Benim Camiye Gitmediğimi Biliyorsun, Dedi
-biliyorum Ama, Sebebini Gerçekten Merak Ediyorum.
-ne Bileyim Olmuyor İşte, Dedi.hem Pantolonumun Ütüsü Bozulup, Dizleri Çıkar Diye Endişe Ediyorum.
gayri İhtiyari Gülmeye Başladım.
-herhalde Şaka Yapıyorsun, Dedim. Bunun İçin Cami Terk Edilir Mi?
-ciddi Söylüyorum, Dedi. Giyimime Ve Özellikle Yeşile Düşkün Olduğumu Bilirsin.
gerçekten Öyleydi. Giydiği Birbirinden Güzel Elbiseleri Mutlaka Yeşilin Bir Başka Tonundan Seçer Ve Her Zaman Ütülü Tutardı.
-peki, Dedim.hayatında Hiç Camiye Gitmedin Mi?
-çocukken Dedemle Birkaç Kere Gitmiştim, Dedi. Hem O Yaşlarda Dizlerim Aşınacak Diye Herhalde Endişe Etmiyordum. Fakat Artık Camiye Gidebileceğimi Zannetmiyorum.
söyledikleri Beni Son Derece Şaşırtmış Ve Bu Konuyu Açtığıma Pişman Etmişti. Daha Sonra El Sıkışıp Ayrıldık.
onunla Konuşmamızdan 2 Ay Sonra, Kendisinin Camide Olduğunu Söylediler. Hemen Gittim. Bahçedeki Namaz Saflarının En Önünde Duruyordu Ve Üzerinde Yine Yeşiller Vardı.
yavaşça Yanına Yaklaştım Ve Kısık Bir Sesle:
-hani, Dedim. Camiye Gelmeyecektin?
hiç Sesini Çıkarmadı. Çünkü Musalla Taşının Üzerinde, Yeşil Örtülü Bir Tabut İçinde Yatıyordu.
cüneyd Suavi, Hayatın İçinden
cumanız Mübarek Olsun .....