C
cendere
Ziyaretçi
Hilton’u verirsin, Paris Hilton’u da isterler!
Nuh Gönültas
Tarih: 9 Eylül 2008 Salı
Defalarca yazdım. Türkiye'nin en büyük sorunu Hürriyet Gazetesi ve bu gazetenin bağlı olduğu grubun belirlediği hükümet- medya sahibi ilişkisi biçimidir. Neredeyse Türk Medyası'nın yarısı Doğan Grubu'na ait. Bu da hükümetleri bu grupla işlerini yürütürken istedikleri her şeyi veren, rant sağlayan, diğer rakiplerine göre öncelik tanıyan bir konuma düşürüyor!
Geçmiş Mesut Yılmaz ve Tansu Çiller Hükümetleri bu ilişkinin en güzel örneğidir. Koalisyon hükümetleri dönemleri bu medya grubunun en sevdiği dönemlerdir.
Aydın Doğan Mesut Yılmaz'ı, ki o zaman Başbakandı, evinde pijamalarıyla karşılayacak kadar kendini hükümet üzerinde güç sahibi görüyordu.
Kızı ona medya imparatoru ismini takmıştı. Bunlar bakan indirip bakan bindirmeyi, hükümetlere istedikleri yasayı çıkarttırmayı iktidara her dediklerini yaptırmaya alıştılar. Şimdi sıra Tayyip Erdoğan'a geldi! Ne diyordu Ertuğrul Özkök, Emin Çölaşan'a: "Emin şimdi bunların üzerine fazla gitme, bunlarla yaka-paça olacağımız günler de gelecek...
O zaman yazarız, çizeriz. Ben yayın yönetmeni değil, cambazım, jonglörüm." Bunların istekleri bitmez. Bunlara elini veren kolunu kurtaramaz!
Tayyip Erdoğan'da başta bunlarla ilişkiye girerken hata yaptı. Başbakan olur olmaz kabineyi toplayıp Aydın Doğan'ın Kelkit'teki organik tarım tesisinin açılışına gitti...
Star Televizyonu'nu Aydın Doğan'ın almasına göz yumdu. Oysa bunları yapmamalıydı. Bunlar ilişkileri "saygı çerçevesinde" götüremezler.
Çünkü bunların saati sürekli almaya ayarlıdır. "Hayır" denildiğinde ise gazetelerini televizyonlarını silah gibi kullanırlar. Kısaca, bunlara Hilton'u verirsin, Paris Hilton'u da sizden isterler!
Nuh Gönültas
Tarih: 9 Eylül 2008 Salı
Defalarca yazdım. Türkiye'nin en büyük sorunu Hürriyet Gazetesi ve bu gazetenin bağlı olduğu grubun belirlediği hükümet- medya sahibi ilişkisi biçimidir. Neredeyse Türk Medyası'nın yarısı Doğan Grubu'na ait. Bu da hükümetleri bu grupla işlerini yürütürken istedikleri her şeyi veren, rant sağlayan, diğer rakiplerine göre öncelik tanıyan bir konuma düşürüyor!
Geçmiş Mesut Yılmaz ve Tansu Çiller Hükümetleri bu ilişkinin en güzel örneğidir. Koalisyon hükümetleri dönemleri bu medya grubunun en sevdiği dönemlerdir.
Aydın Doğan Mesut Yılmaz'ı, ki o zaman Başbakandı, evinde pijamalarıyla karşılayacak kadar kendini hükümet üzerinde güç sahibi görüyordu.
Kızı ona medya imparatoru ismini takmıştı. Bunlar bakan indirip bakan bindirmeyi, hükümetlere istedikleri yasayı çıkarttırmayı iktidara her dediklerini yaptırmaya alıştılar. Şimdi sıra Tayyip Erdoğan'a geldi! Ne diyordu Ertuğrul Özkök, Emin Çölaşan'a: "Emin şimdi bunların üzerine fazla gitme, bunlarla yaka-paça olacağımız günler de gelecek...
O zaman yazarız, çizeriz. Ben yayın yönetmeni değil, cambazım, jonglörüm." Bunların istekleri bitmez. Bunlara elini veren kolunu kurtaramaz!
Tayyip Erdoğan'da başta bunlarla ilişkiye girerken hata yaptı. Başbakan olur olmaz kabineyi toplayıp Aydın Doğan'ın Kelkit'teki organik tarım tesisinin açılışına gitti...
Star Televizyonu'nu Aydın Doğan'ın almasına göz yumdu. Oysa bunları yapmamalıydı. Bunlar ilişkileri "saygı çerçevesinde" götüremezler.
Çünkü bunların saati sürekli almaya ayarlıdır. "Hayır" denildiğinde ise gazetelerini televizyonlarını silah gibi kullanırlar. Kısaca, bunlara Hilton'u verirsin, Paris Hilton'u da sizden isterler!