F
feyza05
Ziyaretçi
Peygamber Efendimiz (S.A.S.) Kur'an'ı insanlara açıkladığı ilk yıllarda, müşrikler tarafından tahammül edilemez hakaretlere maruz bırakılıyor, hor görülüyor ve hatta Taifte olduğu gibi acımasızca taşlanıyordu.
Ama etrafında pervane olan genç sahabeler, Hz. Muhammed'e (S.A.S.) değil bir taşın dokunmasına, yakıcı bir güneş ışığına veya sıcak bir rüzgârın değmesine bile razı değildi. Bunlardan biri de Zeyd (R.A.) idi.
0 zamanlar 22 yaşında olan bu genç sahabe, 0 Zât'ı (S.A.S.) muhafaza eden melâike ordusunu bile kıskanıyor ve kendisi gibi genç olan diğer sahabeler tarafından 0'nun etrafında oluşturulan koruyucu etten duvarın en önünde yer alıyordu. Hz. Zeyd bu konuda o kadar çırpınıyordu ki, âdeta Efendimiz'in (S.A.S.) aldığı soluğu bile seçmek ve onu okşamak arzusundaydı.
Bu yüce sahabe, güneşin ortalığı âdeta kavurduğu bir günde Gazveye hazırlanırken, Peygamberimizin alnında parıldayan ter damlacıklarını gördü. Her bir damla, Zeyd'in kalbine bir hançer gibi saplanmıştı.
Dayanamadı, başını yukarı öfkeyle kaldırarak güneşe çevirdi ve hiç kımıldamadan ona bakmağa başladı.
Peygamber efendimiz (S.A.S.) bir şeyler olduğunu hissetmişti. Hemen Zeyd'e döndü ve kolunu tutarak:
-Zeyd, dedi. Ne yapıyorsun? Güneşi söndüreceksin...
Zeyd, bakışlarını yere çevirdi. Ve Allah'ın izniyle güneş 0'na muhatap oldu. Güneş:
-Ya Zeyd, diyordu. Ben Allah'ın Elçisini (S.A.S.) incitmek ister miyim hiç? Sadece 0'na daha yakın olmayı arzu etmiştim.
İmân ve sevgi Mekke sokaklarından bütün âlemlere yansıdı ve 0'nu sevenlerin gönlüne ulaştı. Zeyd'den bütün gençlere bir mesajdı bu.
"0'nu benim gibi sevmelisiniz" diyordu.
DE Kİ: "EĞER ALLAH'I SEVİYORSANIZ BANA UYUN Kİ ALLAH'TA SİZİ SEVSİN VE GÜNAHLARINIZI AFFETSİN. ŞÜPHESİZ ALLAH BAĞIŞLAYICI VE MERHAMET SAHİBİ OLANDIR.
AL'İ İMRAN 31
Ama etrafında pervane olan genç sahabeler, Hz. Muhammed'e (S.A.S.) değil bir taşın dokunmasına, yakıcı bir güneş ışığına veya sıcak bir rüzgârın değmesine bile razı değildi. Bunlardan biri de Zeyd (R.A.) idi.
0 zamanlar 22 yaşında olan bu genç sahabe, 0 Zât'ı (S.A.S.) muhafaza eden melâike ordusunu bile kıskanıyor ve kendisi gibi genç olan diğer sahabeler tarafından 0'nun etrafında oluşturulan koruyucu etten duvarın en önünde yer alıyordu. Hz. Zeyd bu konuda o kadar çırpınıyordu ki, âdeta Efendimiz'in (S.A.S.) aldığı soluğu bile seçmek ve onu okşamak arzusundaydı.
Bu yüce sahabe, güneşin ortalığı âdeta kavurduğu bir günde Gazveye hazırlanırken, Peygamberimizin alnında parıldayan ter damlacıklarını gördü. Her bir damla, Zeyd'in kalbine bir hançer gibi saplanmıştı.
Dayanamadı, başını yukarı öfkeyle kaldırarak güneşe çevirdi ve hiç kımıldamadan ona bakmağa başladı.
Peygamber efendimiz (S.A.S.) bir şeyler olduğunu hissetmişti. Hemen Zeyd'e döndü ve kolunu tutarak:
-Zeyd, dedi. Ne yapıyorsun? Güneşi söndüreceksin...
Zeyd, bakışlarını yere çevirdi. Ve Allah'ın izniyle güneş 0'na muhatap oldu. Güneş:
-Ya Zeyd, diyordu. Ben Allah'ın Elçisini (S.A.S.) incitmek ister miyim hiç? Sadece 0'na daha yakın olmayı arzu etmiştim.
İmân ve sevgi Mekke sokaklarından bütün âlemlere yansıdı ve 0'nu sevenlerin gönlüne ulaştı. Zeyd'den bütün gençlere bir mesajdı bu.
"0'nu benim gibi sevmelisiniz" diyordu.
DE Kİ: "EĞER ALLAH'I SEVİYORSANIZ BANA UYUN Kİ ALLAH'TA SİZİ SEVSİN VE GÜNAHLARINIZI AFFETSİN. ŞÜPHESİZ ALLAH BAĞIŞLAYICI VE MERHAMET SAHİBİ OLANDIR.
AL'İ İMRAN 31
