Mevlana'dan

MEVLANADAN

Genç adamın biri,
Dermiş babasına her gün;
'Benim de dostlarım var, sendeki dost gibi'
Baba, itiraz eder,
Olmaz öyle çok dost, hakikisi
Belki bir, belki iki,
Fazlasını bulamazsın gerçek, hakiki...
Devam eder durur konuşma...
Aralarında başlar bir tartışma,
Karar verirler bir sınava,
Dostun hakikisini anlamaya...
Bir akşam bir koyun keserler,
Ve koyarlar çuvala.
Baba der ki oğluna,
'Hadi al bu çuvalı, şimdi götür dostuna'.
Çuvaldan kanlar damlamakta,
Sanki öldürmüşler de bir adamı,
Koymuşlar çuvala,
Dıştan böyle sanılmakta.
Delikanlı sırtlar çuvalı,
Gider en iyi bildiği dostuna, çalar kapıyı.
O dost, bakar ki bir çuvala hem de kanlı, Kapar hızla kapıyı delikanlının
suratına, Almaz içeri arkadaşını, Böylece tek tek dolaşır delikanlı,
Kendince tanıdığı, sevdiği dostlarını.
Ne çare, hepsinde de sonuç aynıdır. evlat geriye döner.
Ama içten yıkılır...
Babasına dönerek; haklıymışsın baba ' der.
Dost yokmuş bu dünyada ne sana, ne de bana.
Baba 'hayır Evlat 'der, benim bir dostum var bildiğim.
Hadi, çuvalı alda bir kerede git ona.
Genç adam, çuvalı sırtlar tekrar.
Alnından ter, çuvaldan kanlar damlar...
Gider, baba dostuna. Kabul görür, sevinir.
O dost, delikanlıyı alır hemen içeri.
Geçerler arka bahçeye.
Bir çukur kazarlar birlikte,
Çuvaldaki koyunu gömerler adam diye,
Üzerine de serpiştirirler toprak.
Belli olmasın diye dikerler sarımsak...
Genç adam gelir babasına;
'Baba, işte dost buymuş' diye konuşunca, Babası; 'daha erken, o belli olmaz
daha.
Sen yarın git O'na, çıkart bir kavga,
Atacaksın iki tokat, hiç çekinmeden ona, işte o zaman anlaşılacak, dostun
hakikisi.
Sonra gel olanları anlat bana...'
Genç adam, aynen yapar babasının dediğini, Maksadı anlamaktır dostun
hakikisini, babasının dostuna istemeden basar iki tokadı!
Der ki tokadı yiyen DOST;
'Git de söyle babana, biz satmayız Sarımsak tarlasını Böyle iki tokada'!
Sevilecek biri olmadığın zamanlarda bile Seni Sevmeli...
Sarılacak biri olmadığın zamanlarda bile Sana Sarılmalı...
Dayanılmaz olduğun zamanlarda bile Sana Dayanmalı...
Dost dediğin;
Bütün dünya seni üzdüğünde Sana moral vermeli.
Güzel haberler aldığında seninle dans etmeli, Ve ağladığında, seninle
ağlamalı...
Ama hepsinden daha çok;
Dost matematiksel olmali;
Sevinci çarpmalı...
Üzüntüyü bölmeli...
Geçmişi çıkarmalı...
Yarını toplamalıi...
Kalbinin derinliklerindeki ihtiyacı hesaplamalı...
Ve her zaman bütün parçalardan daha büyük olmalı...
İşi bitince seni bir tarafa atmamalı...
Mevlana

paylaşımınız teşekkürler fezyao5 hocam, nerde o eski dostluklar herşeyde olduğu gibi dostlukları da tükettik. cep tlfnları yeni çıktığında msjlar geliyordu bugün maiilerde olduğu gibi .. "deniz kenarında toplanan taşlara benzer dostluklar, önce toplarsınız sonra denize fırlatırsınız birer birer ama bazılarını atmaya kıyamazsınız..."

evet kalmadı artık.ama benim hala ümidim var

Tabii ümit var olmak gerekir ama ben Allah'tan başka dost tanımam. Arkadaş çook, gerçek DOST yok.

"Allahı kaybeden neyi bulur onu bulan neyi kaybeder "

İnsana sadakat yaraşır görse de ikrâh /Doğruların yardımcısıdır Hz. Allah. ( z.paşa)
Zulm ararsan bir âh yeter / Dost ararsan Allah yeter.
Biz kimseye kin tutmayız / Ağyar bile dosttur bize..........
Adımız miskindir bizim / Düşmanımız kindir bizim -Biz kimseye kin tutmayız / Cümle alem birdir bize
"Allah'ım mü'minden koru beni , münkirden korurum kendimi"

Özellikle son kısım çok hoşuma gitti. "Allah'ım mü'minden koru beni , münkirden korurum kendimi" Teşekkürler bilge_66

evet çok harika bir yazı olmuş

çok güzel biryazıydı.hakikaten bu devirde gerçek dost bulmak çok zor.güven azaldı
.ama ümidimiz azalmamalı.''git rüzgar dostun yanına. mutlu ise usulca gel yanıma .mutsuz isekulağına dostun herzaman yanında diye fısılda. unutmasın duam hep onunla.''eğer varlığını sadece iyi günde görüyorsanız arkadaşınızın.o sizin dostunuz olamaz.sevgiyle muhabbetle kalın