C
cendere
Ziyaretçi
N.Ilıcak
Mutluluğun tanımı, herkese göre değişir. Kimi, para der, kimi, aşk. Kimine göre karnını tıka basa doyurmak insanı mutlu etmek için yeterlidir. Hayatında büyük darbeler yemiş insanlar, daha küçük şeylerle mutlu olurlar. İşte tecrübe de böyle bir şey.
Bir matematik profesörü, ilerleyen yaşlarda kendisini sosyal konulara vermiş ve mutluluğu bir formüle bağlamış: Hayatınızın gerçeklerine uyumlu bir beklenti içindeyseniz, bu beklentilerinizi daha kolayca gerçekleştirir ve kendinizi mutlu hissedersiniz. Ama çıtayı çok yüksek tutarsanız, her zaman gerçekler altında ezilmeye mahkumsunuz.
Mutluluğu sevgide bulanlara Ümit Yaşar Oğuzcan'ın "Beyaz güvercin" isimli şiirini hediye ediyorum.
"Süzülüp mavi göklerden yere doğru
Omuzuma bir beyaz güvercin kondu
Aldım elime, usul usul okşadım
Sevdim, gençliğimi yeniden yaşadım
Bembeyazdı tüyleri, öyle parlaktı
Açsam ellerimi birden uçacaktı
Eğildim kulağına; dur, gitme dedim
Hareli gözlerinden öpmek istedim
Duydum; avuçlarımda sıcaklığını
Duydum; benden yıllarca uzaklığını
Çırpınan kalbini dinledim bir süre
Ve uçmak istedim onunla göklere
...
Belki buydu sevmek, hayat belki buydu
Işıl ışıldım, gözlerim dopdoluydu
Bir nağme yükseldi sevinçten ve hazdan
Bir nağme yükseldi, güzelden beyazdan
Uzattı sevgiyle pembe gagasını
Birden öğrendim hayatın manasını
Kaderde sevgiyi sende bulmak varmış
Seninle bir çift güvercin olmak varmış."
Mutluluğun tanımı, herkese göre değişir. Kimi, para der, kimi, aşk. Kimine göre karnını tıka basa doyurmak insanı mutlu etmek için yeterlidir. Hayatında büyük darbeler yemiş insanlar, daha küçük şeylerle mutlu olurlar. İşte tecrübe de böyle bir şey.
Bir matematik profesörü, ilerleyen yaşlarda kendisini sosyal konulara vermiş ve mutluluğu bir formüle bağlamış: Hayatınızın gerçeklerine uyumlu bir beklenti içindeyseniz, bu beklentilerinizi daha kolayca gerçekleştirir ve kendinizi mutlu hissedersiniz. Ama çıtayı çok yüksek tutarsanız, her zaman gerçekler altında ezilmeye mahkumsunuz.
Mutluluğu sevgide bulanlara Ümit Yaşar Oğuzcan'ın "Beyaz güvercin" isimli şiirini hediye ediyorum.
"Süzülüp mavi göklerden yere doğru
Omuzuma bir beyaz güvercin kondu
Aldım elime, usul usul okşadım
Sevdim, gençliğimi yeniden yaşadım
Bembeyazdı tüyleri, öyle parlaktı
Açsam ellerimi birden uçacaktı
Eğildim kulağına; dur, gitme dedim
Hareli gözlerinden öpmek istedim
Duydum; avuçlarımda sıcaklığını
Duydum; benden yıllarca uzaklığını
Çırpınan kalbini dinledim bir süre
Ve uçmak istedim onunla göklere
...
Belki buydu sevmek, hayat belki buydu
Işıl ışıldım, gözlerim dopdoluydu
Bir nağme yükseldi sevinçten ve hazdan
Bir nağme yükseldi, güzelden beyazdan
Uzattı sevgiyle pembe gagasını
Birden öğrendim hayatın manasını
Kaderde sevgiyi sende bulmak varmış
Seninle bir çift güvercin olmak varmış."