C
cendere
Ziyaretçi
tut elimi hayat
Hayatı tekrar sorguluyorum bugünlerde. Birilerinin dediği gibi hayat nedir gülüm? diyorum. Hayat nedir?
Hayat, göz ucuyla bakabilmek dosta.
Hayat, içindeki çöllerdeki kumlar savrulsa da, dışarıya güneşin , yeşilin güzelliğini sunmak.
Hayat, iki arada kalmak zaman zaman.
Hayat, ağızdan çıkan bir cümle.
Hayat, bir teşekkür en içten yapılan.
Hayat, teslimiyet Evveli ve Sonu Olmayana.
Hayat, bir bebeğin gamzesi.
Hayat, yüreğinin pır pır etmesi.
Hayat, hüzün çeşmelerinden akan suyla yıkanması bütün bedenin.
Hayat, ehemmiyet vermek durduğun ana.
Hayat, kol açmak yarınlara.
Hayat, silkinmek tozlu topraklar arasında ve tekrar ışıldamak,ışık yaymak semaya.
Hayat, beş harfli o uçsuz bucaksız çölleri,deryaları,ovaları barındıran büyülü kelime. Hayat, sen neleri sığdırdın bu beş harfe,neler doldu taştı senin haznelerinden. Sen günü geldi her şeyin suçlusu oluverdin,günü geldi mutluluğun yegane sebebi.pamuk ipliğiyle mi tutturulmuştuk sana? Ne zaman kopar bilinmez ama koptu kopacak diye beklemek zaten koparıyor bütün bağları. Hayat sen neler gördün geçirdin? Kimlerin kondun başına, sonra da uçuverip gittin? Sen asırlar aştın, çağlar atladın ve bilinmez ne kadar devam edeceksin. Yalnız şunu biliyorum ki şimdi benim başıma kondun ve buradasın. Seni en güzel şekilde ağırlamak isterdim. Kusura bakma zaman zaman senin bir an önce gitmeni istedim,zaman zaman sıkıldım senden. Sen ne iyisin ki benim bu isteklerimi bilmene rağmen cahilliğime verdin,affettin beni. Sana tekrar dönüyorum gülen yüzümle beni affet. Yaptığım hataları cahilliğime say ve tut benim elimden ki ben de tutayım cümle güzelliklerin elinden. Haydi kaldır beni bu tozlar arasından
Hayat tut beni ve bırakma. Ta ki gidiş emrinin geldiği o güne kadar.
ilknur dölek
Hayatı tekrar sorguluyorum bugünlerde. Birilerinin dediği gibi hayat nedir gülüm? diyorum. Hayat nedir?
Hayat, göz ucuyla bakabilmek dosta.
Hayat, içindeki çöllerdeki kumlar savrulsa da, dışarıya güneşin , yeşilin güzelliğini sunmak.
Hayat, iki arada kalmak zaman zaman.
Hayat, ağızdan çıkan bir cümle.
Hayat, bir teşekkür en içten yapılan.
Hayat, teslimiyet Evveli ve Sonu Olmayana.
Hayat, bir bebeğin gamzesi.
Hayat, yüreğinin pır pır etmesi.
Hayat, hüzün çeşmelerinden akan suyla yıkanması bütün bedenin.
Hayat, ehemmiyet vermek durduğun ana.
Hayat, kol açmak yarınlara.
Hayat, silkinmek tozlu topraklar arasında ve tekrar ışıldamak,ışık yaymak semaya.
Hayat, beş harfli o uçsuz bucaksız çölleri,deryaları,ovaları barındıran büyülü kelime. Hayat, sen neleri sığdırdın bu beş harfe,neler doldu taştı senin haznelerinden. Sen günü geldi her şeyin suçlusu oluverdin,günü geldi mutluluğun yegane sebebi.pamuk ipliğiyle mi tutturulmuştuk sana? Ne zaman kopar bilinmez ama koptu kopacak diye beklemek zaten koparıyor bütün bağları. Hayat sen neler gördün geçirdin? Kimlerin kondun başına, sonra da uçuverip gittin? Sen asırlar aştın, çağlar atladın ve bilinmez ne kadar devam edeceksin. Yalnız şunu biliyorum ki şimdi benim başıma kondun ve buradasın. Seni en güzel şekilde ağırlamak isterdim. Kusura bakma zaman zaman senin bir an önce gitmeni istedim,zaman zaman sıkıldım senden. Sen ne iyisin ki benim bu isteklerimi bilmene rağmen cahilliğime verdin,affettin beni. Sana tekrar dönüyorum gülen yüzümle beni affet. Yaptığım hataları cahilliğime say ve tut benim elimden ki ben de tutayım cümle güzelliklerin elinden. Haydi kaldır beni bu tozlar arasından
Hayat tut beni ve bırakma. Ta ki gidiş emrinin geldiği o güne kadar.
ilknur dölek
